Eller yukarı! Politikacılar Karşıyaka'da...

Daha önce söylemiştik; Bu memlekette yönetim anlamında, iki devlet vardır..
Birisi, ulusal anlamda Ankara; Yani hükümet...
Diğeri, yerel anlamda, İzmir; Yani Belediye...
Her ikisi de vakti zamanında, daha doğrusu seçim arefelerinde, Karşıyaka sokaklarında boy gösterir ve dilenciler misali el avuç açarak, boyunlarına Karşıyaka atkıları takarak, "Aman yar!.. Bana bir oy" diye yalvarırlar..
Garibim saf Karşıyakalı da bunlara acır, sandıklara koşarlar..
Sonra ne olur?.. Oyu alanların bir kısmı, ceketi toplayıp Ankara'ya kapağı atar, diğer kısmı da, İzmir'deki ceylan derisi koltuğa otururlar..
Seçim sonrası, bunların vaad listesini eline alan Karşıyaka'lı da avucunu yalamaya başlar..
Karşıyakalı o an anlar, aldatıldığını!.. Kullanıldığını!..
Ama iş işten geçmiştir. Bu yıllar yılı böyledir.. Al gülüm ver gülüm ama.. Hep bana gülüm..
Gelelim Karşıyakalıya yapılan kumpasa.. Hem de top yekün kumpasa!..
Hükümet geldi ve Karşıyaka'nın kapısını çaldı..
"Sana bir stad yapayım kardeş" dedi..
Stad da stad olsa bari!.. Alt tarafı butik stad!..
Tabi camia sevindi.. Ayağa kalktı.. "Eyvallah!" dedi.. "Sen devletsin, elbet bana hizmet edeceksin" dedi..
Hoop!.. Bir baktık ki, belediyeyi karalar bağlamış.. Sırf hizmet hükümetten gelecek, İzmir elden gidecek zannıyla, piyon belediye, "Olmaz öyle şey!.. Stad istemiyoruz!" diye alevlendi..
Karşıyakalı, belediyeye, "E o zaman sen yap!" dediyse de, aldığı cevap;
"Yapacağız inşallah" oldu.. "Koyunlar tarldan geçsin, tüyleri dikenlere takılsın, biz o tüyleri toplayıp yün yapalım, pazarda satalım, sonra da o parayla stadı yapalım" oldu yanıtları. İnşallahla maşallahla stad olmayacağını ve bugüne kadar da olmadığını bilse de koskoca camia.. Yine de umutlandı..
Millet birbirini kırmaya rencide etmeye başladı.. Dedik ya?.. Alt tarafı bir butik stad için!..
E şimdi bakıyoruz; Bu kez kem küm sırası hükümete gelmiş..
Kumpasın ikinci aşamasına geçilmiş..
Efendim madem istemiyorsunuz, siz bilirsiniz kıvamında söylemler ayyuka çıkmaya başlamış..
Haklı mı hükümet?.. Kusura bakmayın. Haklı!.. Unutmayın: Fazla naz aşık usandırır!..
Siyasetin bulaşmadığı bir spor branşı gösterin bana!..
Sen stadı yaptır da.. Seneye de oy verme!.. Ne var yani?..
Yok olmaz!.. Ne stad isteriz ne oy veririz!.. Eh o zaman git patlican tarlasında oyna!..
Bir de bu kulüpün başkanı var yani. Yönetimi var yani.
Bir sezonda iki çok önemli kupa kaldırmış bir yönetim! Bir başkan!. Helal olsun, tebrik ederiz..
Ve fakat, kupa dediğin teneke, sezonu kurtarır, kulüpü değil.
Işıklı raflara bir düzine kupa dizip, maça Buca'ya gidiyorsan, adama gülerler.
İki tane kupa alan bir kulüp başkanının arkasında camia vardır!. Alırsın o camiayı, ortalığı ayağa kaldırır, "Stadımı istiyorum lan!" diye masaya vurursun!.
Ama başkan mütevazi.. Hem o kadar mütevazi ki; Yalıda başka, Örnekköy'de başka konuşuyor.
Yalıya inip, "sen haklısın" diyor.. Örnekköy'e çıkıp sen de haklısın" diyor.
Nasreddin Hoca yaşıyor olsaydı, bu tavrı kıskanırdı herhal.
Taraftar bir karar vrmiş; "Passolige hayır!" demiş.. Sözünün arkasında durup, maçlara da gitmiyor.
Bir bakıyorsun, Kulüp Başkanı, camiayı maçlara davet ediyor..
Yaa arkadaş!.. İnsan, Taraftalar Derneği Başkanı'nı bir çağırır.. "Nedir kardeşim?.. Sorun nedir?" diye bir sorar..
Yok!.. Camia ayrı telden çalıyor, başkan ayrı telden!..
Şimdi Şaban bir de çiçek açtı; Çiğli'de bir yer varmış da, mış da mış!..
Ölme eşşeğim ölme!. Az kaldı!..
Bu çelişkilerle, bu didşmelerle, bu siyasetçilerle, Karşıyaka bir adım bile ilerleyemez.
Karşıyaka'dan intikam alan bir hükümet.. Tayin sistemiyle gelen emir kulu bir belediye ve ne şiş yansın ne kebap anlayışıyla hareket eden bir yönetim var fotoğrafta.
Karşıyaka'nın tek varlığı, olağanüstü taraftarıdır. Gerisi gerçekten.. Ama gerçekten boştur.. At çöpe gitsin!.