Dönüp dolaşıp ilk düşündüğüme, ilk hissiyatıma dönerim hep.
Eskiden iyi kötü kavramı çok keskindi benim için. Ortası yoktu.
Sonra, sonra çok değer verdiğim rahnetli hocam, manevi babam birgün işyeri oda kapılarımızın önünde sohbet ederken laf nereden oraya geldi bilmiyorum, "Bu iyi, bu kötü insan diye keskin ayrım yapamayız. Kötünün de iyi yanları vardır" dedi.
"Eyvallah" dedim. Düşündüm, evet yani olabilirdi. Bi"süre kabul ettim bu bakış açısını. Niye öyle katı bakayım ki, iyi yanlarıda görmem lazım dedim.
Ve ben döndüm dolaştım geldim ilk duygu ve düşüncelerimin önünde durdum. Haklıydım arkadaş.
Bu işin ortası yok! İyi insan iyidir. Aklından, kalbindenolumsuz şeyler geçsede süzgeçten geçirir doğru söyler, doğru davranır.
Peki KÖTÜ İNSAN!
Kötü insan KÖTÜDÜR kardeşim.
Son günlerde yaşanan nice akıl almaz olaylarda KÖTÜNÜN savunulacak hiçbir tarafı yok.
Nasıl bu kadar kötü olunur diye hayret etmiyorum artık.
Ne kanıksadık! Ne de alıştık!
KÖTÜlerle aynı havayı solumaktan, aynı toprağa basmaktan, yüzyüze bakmaktan öyle böyle değil çok sıkıldık artık.
SEN, EVET SEN, TÜM KÖTÜLER, ÇEKİN GİDİN ARTIK!
YORUMLAR