Mahalle Yanarken...

Uzun zamandır yollardayım. Evden çıkıp günlerce dağları taşları aşıp; bir arpa boyu yol gidemediğimi görmenin huzursuzluğunu yaşıyorum.
*
Ülkede seyrettiğimiz filmden biraz farklı olsun diye, otobüs yolculuklarımda tv açıyorum. Aman Allah'ım! Son yıllarda, aynı kişilerin, çığırtkan edasıyla eş arayışları, maaş alarak ekran önünde ağza alınmayacak kavgalarla, güneş yüzü görmemiş hakaretlerle gündemde kalma çabaları...
Sadece üç saniye bir kanala tahammül edebilme gücünüz varsa her şeyden haberdar oluyorsunuz.
*
Ah be bacım, sen biraz kitap okusan, biraz emeğin ile mal ve hizmet üretsen, bir aday bulup yolma amacıyla enerjini harcamak yerine "Ülke nereye gidiyor?" Bir baksan, görsen, anlasan... Gelen adayın maaşı, evi, işi yerine, "Ben ne üretirim? Neyi, nasıl artı değere dönüştürürüm?" diye biraz düşünebilsen...
*
"Düşünmek" ne güzel bir eylemdir oysa...
Ülkenin ekonomik durumunu düşünmek,
Her gün çocuklarımızın neden öldüğünü düşünmek,
Hastalanınca bir cahil yerine okumuş bir uzman doktora giderken,
Neden tv ekranlarında bu cahilliğe her gün kapılarımızı açtığımızı düşünmek,
Neden bunca cahil insanı, bu kadar kalitesiz programı seyrettiğimizi düşünmek.
Seyrederken çocuklarımızı da bu görüntüye maruz bıraktığımızı düşünmek. Evlatlarımıza, hayatlarının kalanında, insanların bu şekilde yaşadığını görerek öğrettiğimizi düşünmek...
Beş dakikalık şehit haberlerinin sıradanmış gibi gelip geçtiğini düşünmek.
Evlerde feryatların sürdüğünü yok sayarak, evlenme(me) programlarına geri dönerek düşünmek.
*
Düşünüyorum da... Bu insanların ne düşündüğüne aklım ermiyor.
Sonra diyorum "Ülkedeki filmi izlemeye dön! "
Sokakların acısını, gerçeğini düşün.
Daha da önemlisi bir çözüm düşün!
Sonra savaşın bittiğini, ülkenin yangınının söndüğünü düşün, şehit haberlerinin bittiğini...
Sonra, saçlarını tarayan, hatta örterek taradığı belli olmuyormuş havasıyla,
Geleneksel örtüyü mundar eden bu bacımın da ekrandan düştüğünü düşün.
Düşünmeyenlerin yakamızdan düştüğünü düşün.
Hem kendin için, hem de kendi için düşünmeyenler için düşün.
*
Düşün... Bir gün herkes düşünmeye başlamış!
O kadar da değil; böyle düşünmeye başlamışsam eğer
Düşünmekten aklımı yitirdiğimi düşün!
*
"Düşünüyorsam var mıyım ?"
Düşün düşün çoktur işin.