Umudunuz azaldığında sevdiğiniz şeylere sarılın.Öteden beri şikayet ettiğiniz eksik bir şeyleri tamamlayın.Tamamlanmayan işlerinizden size yük olduğunu düşündüklerinizi atın gitsin.Bir iki sevdiğiniz diğer insanları görün.Gününüzü programlamaya çalışın, boşluklar insanın umutsuzluğuna iyi gelmiyor Enerjim yok, keyfim yok, aman sonra, yapayım da ne olacak?Bunlar umutsuzluğun kelimeleri, asıl sizin değil.Eğer bunlar siz olsaydınız eski umutlu olan kimdi diye sorası gelir insanın!
Az biraz eforla yavaş yavaş içinizdeki karanlığın nasıl aydınlandığına siz de şaşıracaksınız...
Sevgiler...
YORUMLAR