Umuda Tutunmak

Mevlana'nın dediği gibi;dokunamadığımız,göremediğimiz,dindiremediğimiz bir acı taşıyor yüreğimiz;biraz yalnızlık, biraz hüzün,biraz çaresizlik...Severek ve dokunarak insanlaşıyoruz,sağduyulu ve hoşgörülü olabiliyoruz, başkalarına acı vermek yerine acılarını paylaşabiliyoruz,güzel günlere olan inancımızı koruyabiliyoruz.Ancak bazı acılar var ki çaresizlikle yaşıyoruz,cam kırıkları gibi ağzımıza dolduruyoruz,sussak utanıyoruz,konuşsak kanıyoruz.Oysa zor olan acıdan kaçınmak değil, kötülük yapmaktan ve kötü olmaktan kaçınmaktır, bunu unutuyoruz... Artık her şeyi bir yana bırakıp, İnsan olduğumuzu hatırlamamız ve zamanın teskin edici etkisine güvenip acımızı derinden yaşayarak dersler almamız ve her daim...Umuda tutunmamız gerekiyor.Mutlu haftasonları,iyi pazarlar...