"Yazamıyorum ki...
Seslendirdiğimde inanmakta zorlandığım gerçektir yokluğun,
İçimden konuşuyorum çünkü orada sonsuzluğun,
Bilmezler orada gizli gizli seninle buluşuyorum.."
Sosyal medyadaki paylaşımım üzerine, olmaz yazmalısın dedi Salih bey. Her zaman ki kararlı duruşu ve tavrı ile. Bu destekleyici, şevkatli ve harekete geçiren, ebeveyn tavrı hiç yabancı değildi bana.
Belirli mesafede duran ama hep kollayan,
eleştiren ancak yol gösteren, bazen kendi iç sesini dinlemen için susan, umutsuzluğa kapıldığında 'hayat böyle ciddiye alınacak kadar uzun ve karamsar değil' dercesine yüzündeki gülümsemeyi kahkaya dönüştüren, mizahını elindeki örgünün ilmeğine, gözlüğünün üzerinden bakışına, sesindeki nüktesine, dokunuşundaki şakasına taşıyan, üzüldüğünde, kaygılandığında kendine iyi gelecek yöntemleri bulduran, bir yerin ağrıdığında yanıbaşında eli lokman hekim, ateşin çıktığında gece yastığın, sırtına yerleştirilen mendil, tavuk suyuna çorbanın yudumu, ıhlamurun yatıştıran kokusu, kabuslarının başrolündeki kötü güçleri sihirli değneği ile kovan bir peri, büyüdüğünde büyütmek istemediğin dudağı bükük o çocuğun uzakta bile olsa nefesini hissettiği koruyucu meleği..
Ebeveynlerini kaybetmiş bireyler ya anılarında;
ebeveyni yaşarken bakımverenden mahrum kalmışsa yerine ikame ebeveynler seçerek;
ya da kaybettikleri ebeveynlerinin tavır, duruş, yaklaşımlarını çağrıştıran hayatlarına giren büyükleri ile yaşatırlar..
Acıyı ve yası en güzel işleme şeklidir bu..
Bir evladın düşüncesinde ve düşleminde sözcüklere sığmayan, zaman ve mekanla sınırlandırılamayan, bir sebeple fiziksel varlığı ile orada olmasa da ömrü sonsuz olandır annesi ve sevgisi!
Yaşattığın dünün ve günün kutlu olsun annemciğim!!
İçimizde yeşerttiğimiz, büyüttüğümüz ve yaşattığımız, bize güç veren annelerimizin ve sevgisinin gününü kutlarım
Gülnur İpin Harbek
Uzm.Klinik Psikolog
@uzm.psk.gulnuripinharbek
[email protected]
YORUMLAR