Genel olarak çoğu kişinin hayata bakışı iyi üniversitelerden diplomalar almak, kariyerlerimizi geliştirmek ve bunun beraberinde işlerimizde en iyi yere yükselmek, idolojilerimiz uğruna amansız bir mücadele içersine girip insanın değerini bile unutacağımız derecede mücadele vermek,
Başka insanlardan çok daha iyi yerlerde çalışıp daha çok paralar kazanıp parayı biriktirmek veya harcamakmıdır hayat yine başka insanlara bunu göstermekmidir ?
Yaşamınız içerisinde bulunan değerler hayatınızdaki insanlar size işinizin değilde kendinizin önemli olduğunu ve sizin içinde o insanların aslında önemli oluğunu gösteremiyorlarmı yada sizmi farkına varamıyorsunuz bunların.
Yetişmeye çalıştığınız bir çok şey ilerideki ömrünüzde 60 yaşına gelince geride aslında hiçte hızlı değil çok boş yaşadığınızı size gösterecek hatrını soramadığınız insanlar beraberken değer vermedikleriniz oturup konuşup dertleşemediğiniz eş dostlarınız o günler geldiğinde siz hayatınızdan hesap sormuş olamayacaksınız hayatınız sizden hesap soruyor olacak. Çünkü en değerli şeyler paranın satın alamadığı şeylerdir. Hayattaki en güzel şeyleri size işiniz kariyeriniz vermez onlar sadece kıyafet gibidir üzerinizden çıkarınca gider bir iş yerinin kapanışı veya sizi işten çıkarması kadar basit veya sizin bir şekilde o işyerinden anlaşamayıp çıkmanız kadar basit.
Yanından geçip gidipde fark etmediğiniz onca güzellikler varki bu yetişme telaşı sizi onları görmüyor hale getiriyor ne kadar içinde olsanızda bazı değerlerin o hırs yani nedensiz hırs sizi daha çok meşgul ediyor ve hep ön planda kendisini tutuyor.
Dünya üzerinde onca zenginler vardı yanındaki korumalarını aşıp onlara ulaşmak bile mümkün değildi bir salgın çıktı o korumalardan zenginlere bulaştı ama yine çok paraları vardı fakat içerisinde bulunduğu o salgın hastalığa paranın bir çaresi yoktu burada çok büyük bir mesaj var aslında anlayabilene tabiki.
Aslında İnsanlık bir kıtlık yaşıyordu çok zenginlerde çok iyi işleri kariyerleri ve çok yoğun çalışanlarda yaşıyordu. Bu kıtlık gerçek değerleri görememek kıtlığıydı.
Çok çalışmak yoğun olmak size sadece öleceğinizi unutturdu bir kaçış gibi yani ama aslında yaşamadınız sadece bir sisteme parça oldunuz yeri geldi iş yerinden nelere katlandınız ama hayatınızdaki insanlara tahammülünüz kalmadı.
Alanınız haricinde de bir işte çalışabilir veya küçük bir dükkanda kendi işinizi yapabilirsiniz sitressiz sevdiklerinize daha çok zaman ayırıp onlarla iyi vakit geçirerek mutlu olabilirsiniz.
Onda var bende yokları bir kanarıya bırakarak ben mutluyum kimseye bakmadan alkış beklemeden kendim için yaşayarak alkışlardan uzak beklentisiz başkaları için yaşamadan diyebilmeli insan... sizleri seviyorum kalın sağlıcakla.
YORUMLAR