Bu hafta 5 Ekim Dünya Öğretmenler Günü nedeniyle yazımı öğretmenlere ayırdım. Emeğini, sevgisini yaşamı dönüştürmek için kullanan öğretmenlerin günü kutlu olsun.
Öğretmenler toplumun oluşumunda önemli rol alan bireyler. Bir toplumu değerlendirirken o toplumun öğretmen yapısına bakmak bize önemli ipuçları verebilir. Hep eleştiri konusu olur bu durum. Ülkemizdeki öğretmenlere baktığımızda mesleki anlamda hep sistemin eksik noktası olarak görülür öğretmenler. Halbuki durum öyle değildir. Sistemdeki dönüşüm ve siyasi yapı her şeyde olduğu gibi öğretmenliğe de etki etmektedir. Bunu en açık şekilde sendikalarda görebiliriz. Sendikal oranlar, öğretmenlerin birtakım kaygılarından dolayı ya da insanımızın karakterinden midir bilinmez, hep iktidara yakın yapılardan yana yüksek olduğu görülmüştür. Böyle bir yapı içinde öğretmenler, yeni nesilleri çağdaş, evrensel, bilimsel değerlere uygun; özgür, düşünen, üretken bireyler olarak yetiştirebilir mi?
Bu sorunun cevabını düşünebilen insanlara bırakıyorum. Gelişmiş bir toplum istiyorsak, öyle bir hayalimiz varsa öncelikle bizi yetiştiren öğretmenlere hak ettikleri değeri vererek işe başlamalıyız. Öğretmenleri; kadrolu, sözleşmeli, ücretli diye ayırıp siyasi gücü baskı unsuru olarak kullanırsak gelişmiş bir toplum hayali kurmamızın hiçbir anlamı olmaz. Çünkü hayallerin gerçekleşmesi ancak atılan doğru adımlarla olur. Bunun için öğretmenlerin daha özgür ve yaratıcı olabileceği ortamlar yaratmalıyız. Öğretmenler kaygı ve korku içinde olduğu sürece, önünü gören, üreten, özgür düşünen, yaratıcı bireyler yetiştirmemiz imkansız gibi görünüyor.
Bütün bu olumsuz iklime rağmen ışığını, kendisi yok olma pahasına, esirgemeyen ve parıltısıyla toplumun aydınlanması için kılavuz olan öğretmenlere selam olsun...
YORUMLAR