Son yıllarda kendini biraz geç Hissettiren yılın ikinci baharı. Gerçi Artık çoğu yerleşim bölgesinde kış Mevsimi komple sonbahar olarak Geçiyor ama, olsun yine de sararmış Bir manzarayı bizlere yaşatınca tadına Varılıyor.
Doğanın çıplak halidir sonbahar. Ağaçların makyajı silinir yapraklar Düşer, gökyüzünün ışığı gider.
Yağmurlar düşer. Artık doğanın iskeleti Vardır sadece göz önünde. ilkbaharı ve Yazı sevmek binlercesinin kapıldığı Güzelliği sevmektir, sohbaharı ise.
Sadece sevmek yetmez. Ya aşık Olursun yada olmazsın. dünyanın İskeletine ve değişen yüzünde ki Hüzne kapılmakla başlar.
Olmadığı zamanların değişmez Mevsimidir özellikle şairler bu Mevsimde yaşarlar, nedense sarı Yaprak değişmez imgesidir şiirlerin..
Yere Düşen yapraklar, takvimden düşen Yapraklar, sanki sarı hüznün de rengidir.
Yerlerde, oysa sarı çoğu zaman Saçlarının rengidir, canlı mı canlı, Kadınlar kendilerini yenilemek için Sarıyı kullanırken, hayat ve şiir sarıyı Hüznün merkezinde sonbaharda Görür.
Sonbahar bir ince hikayedir içimde, en Sevdiklerimin hep öldüğü mevsimdir, Nedense her mezarlık dönüşü yağmur Yağar bir yerlerine hüznümün. baharla...
Birlikte aşık olanlar sonbaharı bahar Kapsamın dışında bırakırlar istemeden Çünkü sonbahar nedense Ayrılıkların Mevsimidir.
Sonbahar, kışın başlangıcı yazın sonu Değildir halbuki kendi başına bir Şeydir, övülmeye, anlaşılmaya en İhtiyacı olan zaman birimidir, Sonbahar doğanın kendisiyle Hesaplaşmasıdır bir bakıma.
Çöpçüler sevmediği mevsimdir derler, Halbuki değil. ne yaz kadar sıcak ne Kış kadar soğuk değildir ve abiler Fazladan bir iki yaprak süpürmeyi zul Görmezler kendilerine.
Sonbahar içimde adının eşdeğeridir. Hesaplaşmalarımın adıdır, nicedir Dökemediğim yaprakların, ağaçların Titremesidir.
YORUMLAR