Çocuklarımız…

Onlar bizim çocuklarımız. Herkesin itina ile yetiştirdiği, üzerine titrediği, bahçesinde bir kış gününün ardından doğan güneşle birlikte yüzümüzü güldüren çiçeklerimiz. Çocuklar, dünyanın en güzel şeyleri. Çocuklar mutluluk, çocuklar umut, çocuklar ne kadar yorgun olursak olalım evimize gittiğimizde yüzümüzü güldüren en değerli varlıklarımız.

Dünyanın en güzel duygusu bir çocuk sahibi olmak. Çocuk gibi düşünmek, çocuk gibi gülmek, bir çocuğu çok değerli bir cevheri işler gibi milim milim işlemek. Savunmasız, sizden yardım bekler gibi gözünüzün içine bakıp sevgi, şefkat bekleyen o minik yüreklere. Onlara verilen emek, onlara duyulan saygı ve kendilerine verilen emek inanın bir gün bir çiçek demeti verilir gibi sunulacaktır sizlere. Onlara duyduğumuz sevginin verdiğimiz değerin aynısını veya daha fazlasını asla başka bir şeye veremeyiz. Onlar bizlerin parçası ve yüreğimizdeki yerleri çok daha farklı. Herkesi, herşeyi sevebiliriz hatta bu sevgileri abartılı da yaşayabiliriz lakin, Çocuklarımıza duyduğumuz sevgi benzersiz bir sevgidir. Küs kalamazsınız, kin güdemezsiniz, nefret edemezsiniz biz anne babayız bağışlarız. Önemli olan onlara karşı hata yapmamak ve onların bizi bağışlamasını beklememek.

Dünyamız çok kötü, çocuklar çok masum. Her çocuk o kadar değerli ki tüm kötülüklerden, tüm olumsuzluklardan uzak tutulmak hepsinin hakkı. Hepsi bir gün büyüyecek. Bugün siz onlara ne verir, ne sunarsanız inanın yarın onlar da size aynı şekilde karşılık verecek. Ünlü bir düşünür der ki çocuklar yeni dökülmüş bir beton gibidir. Siz onların üstüne ne koyarsanız hepsinin izi kalır. Çocuklarımızı göklere çıkarmak da bizim elimizde erdemden uzak bireyler olarak yetiştirmek de. Bu sebeple tüm büyükler onlara olan davranışlarında çok dikkatli olmalıdır.

Bir toplumun aydınlık yarınlara ulaşması çocuklarını yetiştirme tarzına bağlıdır. Zaman çok çabuk geçer, o minicik yavrular geleceğin bireyleri haline geliverir. Biz yaşlanıp köşemize çekildiğimizde yeni çocuklar yetiştirecek olan bireyler onlar olur. Bu bir döngü, bu bir bayrak yarışıdır. Bu zincirin halkalarının kuvvetli olması bizlerin çocuklarımızı sağlıklı şekilde yetiştirmemize bağlıdır. Güneşli günler, yüzlerinde güneşler açan çocuklara bağlıdır. Tüm çocukları sevelim, dünyanın tüm çocuklarına ulaşıp onları kucaklamaya çalışalım. Çocuklar yarındır, geleceğimize sahip çıkalım. Tüm bunları yaparken içimizdeki çocuğu da unutmayalım. Ona ne kadar iyi davranır ne kadar uzun süre yaşatırsak hayatın tadına o kadar çok ulaşacağımızı da unutmayalım.

Benim iki tane dünya güzeli kızım var. Onları herşeyden hatta canımdan dahi çok seviyorum. Bu zamana kadar üzdüğüm ve yaptığım hatalardan dolayı ikisinden de defalarca özür dilerim. Canlarım sizleri çok seviyorum.

GÜLMEYİ ÇOCUKLAR İCAT ETTİ, BİZLER TÜKETİYORUZ......

KIZ VE BABASI

ÇOCUKLARIMIZ......

Çok fakir bir aile varmış; kıt kanaat geçinen ve üç kişiden oluşan bir aile. Bir gün evin bahçesinde kızının altın renkli pahalı bir kağıtla bir kutuyu kapladığını gören baba, kızına çok sinirlenmiş:

"Utanmıyor musun zorlukla kazandığım paraları böyle kağıtlara harcamaya?" Kız ağlarken babası oradan uzaklaşmış.

Ertesi gün kız altın kaplı kutuyu babasına getirmiş ve "Baba bu senin için hazırladığım hediyeydi." dediğinde, baba dünkü davranışı için üzülmüş. Kızını kucağına almış, sacını okşamış ve teşekkür etmiş.Ne olduğunu anlamadan kızına sinirlendiği için hata ettiğini düşünmüş. Kutuyu açtığında, kutunun boş olduğunu görünce daha da sinirlenerek "Böyle hediye mi olur? Sen benimle alay mı ediyorsun? Bu kutu boş!" diyerek kızına bağırmış. Kızın gözlerinde yaşlar birikmiş:

"Baba o kutu boş değil ki! Dün gece sabaha kadar uyumadım ve içine öpücüklerimi üfledim. İçinde senin için yüzlerce öpücük var!" demiş. Baba allak bullak olmuş, Kızından defalarca özür dileyip onu defalarca öpmüş.

O gönden sonra altın kutu adamın hep baş ucunda durmuş Ne zaman üzülse veya sıkılsa o altın renkli kutu ona hep güç vermiş.

Çocuklarımız herşeyimizdir. Paha biçilemez yeri doldurulamaz varlıklardır.

Sevgiyle kalın........

GELECEK HAFTA : HAYAT TELAŞI VE KAYBETTİKLERİMİZ.