ÇİÇEKLER VE DİKENLER

Tuaregler Sahra'nın en ilgi çekici topluluklardan biridir. Onlara mavi adam denilmesinin sebebi erkeklerin giydiği mavi kıyafetlerdir. Tuareg erkekleri 18 yaşına geldiklerinde başlarını örtüp  peçe takmaya başlarlar. Kadınlar ise başlarını örtmez. Çünkü kadınların güzelliğinin gizlenmemesi gerektiğini düşünürler. Tuaregler anaerkil bir topluluk, yani kadın erkekten üstün kabul ediliyor. Çocuklar doğdukları zaman annenin soyadını alıyorlar.  (Dünyanın öbür ucunda ne var? Zeynep Sevde /Kerimcan Akduman)
Her sayfasını merakla okuduğumuz bir kitap. Farklı ülkeleri, özelliklerini, yaşam şekillerini anlatıyor. Tuaregleri kitapta görünce ben de merak ettim ve biraz daha detaylı araştırma yaptım.
...
Değerlerini, kültürlerini yüzyıllardır korumayı başarmışlar. Şimdilerde yarı göçebe olarak yaşıyorlar. Kadın haklarını benimsemiş, özel toplumlar arasındalar. Evlilik, tamamen kadınların isteği doğrultusunda oluyor. Kadın evlenmeye karar verdiğinde, erkeğin kendisine yazacağı şiirlerin etkileyici olmasını bekliyor. Bu kısım hayli ilgimi çekti. Topluluğun kalbi, anneler olarak kabul ediliyor.
...
Okudukça farklı birçok noktanın olduğunu gördüm. Bu onlar hakkında çok kısa bir kesit.
Tabi gelenekler, toplumsal örüntüleri içerisinde yıllardır süregelen değerleri doğru,  yanlış  olarak sorgulamak ve yargılamak bana düşmez. Kendi yaşam dinamikleri içerisinde günümüzde var olmaya devam ediyorlar. 
Okuduklarım içerisinde yüzümde tebessüm oluşturan kısmı kadınları koydukları yerdi. Sonra kadınların oralarda daha özgür ve korkusuzca yaşadıklarını düşündüm.
Sözleri, kararları değerliydi. 
Evlenmek için rızaları önemliydi.
Güzel ve iyi olanın öne çıkması, alkışlanması kıymetliydi. 
Kendi çevreme baktığımda yaptıkları başarılı işlerle onurlandırılan, söz sahibi olan, yenilikçi, üretken kadınlar görebiliyorum. Ancak ülkemin her noktasında, gözümün görmediği,  elimin yetmediği diyarlarda da böyle mi peki? Maalesef cevap "Hayır " 
İşte o zaman gördüklerimin ve yaşadıklarımın kıymeti, tesiri kalmıyor. Doğru olan genelleşmedikçe ben ona "Kadınlarımızın, kızlarımızın hakkı her yerde korunuyor, gözetiliyor " diyemiyorum.
Sevgili kız kardeşim,
Umuyorum bir yerlerde kendin ve bizim için mücadele ediyorsundur.
Hikayeni, amaçlarını, arzularını unutmadan yola devam ediyorsundur.
Farklı yerlerde, dönemlerde, düşlerin, inançlarından ötürü engellerle, türlü türlü konularla uğraşıyorsundur.
Belki de yoluna çiçekler serpilmiş yürüyorsundur gururla veya dikenler çevirmiştir etrafını.
Bazen hızla koşuyor,  bazen ağırlaşıyordur adımların.
Alkışlayanın olduğu gibi, yok sayanın da oluyordur muhakkak.
Ne yaşarsan yaşa,  hangi  düzende olursan ol;
Kendini, inançlarını, değerlerini, senin için iyi ve güzel olanı anlatmak için kelimeleri, sesini, kalemini kullanmaktan  asla vazgeçme.
Kendini geliştir, ilerlemeye devam et, kendine, bugününe ve geleceğine sahip çık.
Sadece sende eksik olana değil güzel yanına da odaklan. Bu seni güçlendirecek, aydınlık olana yaklaştıracaktır.
 
Bizler mücadeleleri elden ele, dilden dile yayılan nice kadının hikayeleri ile  büyüdük. O güç içimizde. Yarına yol alırken şimdide mutlu olmayı, anı yaşamayı ve gerektiğinde bu bilgeliği kullanmayı unutmamalıyız.
Asıl olan; toplumsal yaşamda, iş ve meslek alanında, yönetimde bizlere ayrıcalık tanınmasını,  toplumdaki diğer kişilerle eşit duruma gelebilmek için  ayrımcılık yapılmasını istemiyoruz. Sadece önümüzde güvenli bir yol,  başarılarımızın, ismimizin geri plana atılmayacağı adaletli bir ortam temennimiz...
İsmin önemli değil, belki hiç tanınmıyorsun ve kimse haberdar değil yaptıklarından ama sesini duyuramasanda, çabanı, başarılarını, nelerin üstesinden geldiğini biliyorum. Sen İçimizden birisin, sana sımsıkı sarılıyorum...
 
Günün kutlu olsun,
Sevgiler
 
Psikolog&Aile Danışmanı Neslihan GİRGİN
[email protected]
[email protected]
@psk.neslihangirgin