İYİLİK YAPARKEN AMAN DİKKAT EDİN TONGAYA DÜŞMEYİN!

Hafta sonu çok sevdiğim dostum, en yakın kız arkadaşım, can yoldaşım gözyaşları içinde telefonun diğer ucunda arayıp içini döktü. Hayal kırıklığına uğramış, dolandırılmış yakın gördüğü bir adam kılıklı tarafından. Biz kadınlar konuşulanları özellikle çocuklar mevzu bahis yapıldığında asla sorgulamayız, ucunda yalan olabileceğini düşünmeyiz. Oğluna almak istediği telefonu bizim kızın cihazına taahhüt karşılığı, faturaya taksitle yansıyacak şekilde ikna edip aldırmış. Sonra da taksit ödeme zamanı gelince daha ilk taksitte sırra kadem basıp, ortadan yok olmuş. Sosyal medya hesaplarından engelleyip, İletişim numarasını değiştiriyor, bizim kız hafiyeliğe başlayıp yeni telefonundan arıyor, aramalara önce cevap vermiyor, sonra mesajla cevap veriliyor.”senin şahsi sıkıntını çözmek için aldığın telefonun taksitini ben niye ödeyeyim. Ben sana eşlik etmek için yanındaydım, yardımcı oldum sadece” Taahhüdü güvenip veren, telefonu alan görünürde bizim kız, dolandırılanda öyle..dost bildiği insanın attığı kazığa mı üzülsün, iyi niyet kurbanı olduğuna mı? ödemek zorunda kalacağı taksit tutarının bütçesini sarsacağına mı? Kazık kadar adam, dolandıracak başka kadın mı bulamadın tek tabanca çocuğunu okutmaya çabalar bir yandan bin bir güçlükle aldığı evin kredisini ödeyecek diye güç koşullarda yaşam mücadelesi verir. Yüreğini bilirim çok iyi niyetlidir, dostu için akan sular durur elinden geleni her zaman yapmıştır. Ödül alması gerekirken, yaşadığı reva mı? Toplum da kadın olmak zor, üstelik iyi niyetli iseniz çok daha zor. Hep suiistimal, hep suiistimal… Benim de yok ki farkım, kız arkadaşımı eleştireyim desem; benimde bir kulağımın arkası kaldı derdim artık maalesef mimlendik, kötü deneyimlerden iyi tecrübeler edindik. Bir arkadaşımın alay konusu olduğumu bilirim. Yeryüzüne iyilik yapmak için gelmişsin der alay ederdi. İnsanın tüm iyi niyetiyle koşulsuz elinden tutup elinden geleni yapması kadar yüce bir duygu var mı ki..Düşünün ki bu arkadaşım Umumi İçkili mekanının işyeri açma çalıştırma ruhsatını, Tapdk’sını, ses ruhsatı gibi işletmenin olmazsa olmaz belgelerini ücret önemli değil diyerek canla başla koşturup, takibini yapıp, alan. Sonrasında illa bizle çalış denildiğinde kıramayıp aylarca gece gündüz kendi mekânım gibi çalışan da bendim. Mekân sahibi, yapılan iyilikleri unuttu, bugün küstü bana. Küsme mevzuumuzda müsteriye verdiğim sözü, yapmış olduğumuz sözleşmeye uyma noktasındaki ısrarlı duruşum, işletmeyi zarar veriyorsun dediği ve beni çiğneyip müşteriyi arayarak haddi aştığı için gerildik. İşe başla dediğinde, Pelin’ciğim işinde çok iyisin söz asla işine karışmayacağım diye verdiği söz unutuldu. Mekân işverenin olsa da, müşteri tam yetki verdim dediğiniz işletme müdürünüze güvenip sözleşme yapıyorsa muhatap olacakta işletme müdürüdür. Orada müşteriyi acaba ikna edip dediğimi yaptırabilirliyim diye telefon edip aramanın, zorlamanın ne alemi var. Müşteri “daha dün mekândaydık, Pelin hanım bana güvenin sorun yok demişti” dese de, bizim ki ısrar etti. Sonuç olarak; yolları ayırdık, saygısızlık bu yaptığınız, ben müşteri kazanmak için bunca emek verirken beni yok sayar gibi hareket edemezsiniz, dedim noktayı koydum çalışma hayatımıza. İşletme sahibi de elinin tersiyle aman beh çalışmazsan çalışma dedi. Böylelikle sert üslubuyla tavrıyla sert vurdu ve dostluk kapısını da gönül kapımızı da kapattı. Ne kazandığının farkına varmadı ki, kaybının ne olduğunun bilincine varsın. Hiç kimse vazgeçilmez değil deneyim sahibi olduk. Allah herkesin gönlüne göre versin, belki trilyonlarım yok ama itibar sahibi olmayı verdiğim sözleri her daim şartlar değişse de tuttum yerine getirmeyi bildim. Ne mutlu bana, hala beni arayıp, işletmeye çok değer katmıştınız sizin yokluğunuzu hissediyoruz, özledik diyerek hatır soran önce müşterim olup sonra arkadaşlıktan öte olanlar var. Varsın mekân sahibi yaptıklarımı, kattıklarımı yok saysın aramasın, keyfi bilir. Ben yine de mekanda çalıştığım süre boyunca kazandığım güzel yürekli insanlara, dostluklara vesile olduğu için kendisine teşekkür ediyorum. Unutmamak gerek, bugünün yarını, her çıkışın bir inişi var. Ne oldum dememeli, ne olacağım demeli. Çok emek verdiğim bir işletme için ancak güzellikler dilerim, Allah herkesin yolunu açık etsin. Elinizden koşulsuzca saflık boyutunda tutan iyi niyetli insanlara teşekkür etmesini, kıymet vermesini bilmek gerek. Bencil olmayı hiç denemedim, ben halimden iyi niyetli duruşumdan memnunum. Değişmeye hiç niyetim yok. Ama kulağıma küpe yaptığım sizinde kendinize pay çıkartmalısınız dediğim bir nokta var. Zaman değişti, insanlar da öyle. Genelleme yapmaysak da istisnalara göre yazıyorum. Para için insanlar birbirlerini satar oldular, verilen sözleri de çabucak unutur..Aman dikkat edin tongaya düşmeyin derim.